Горад мой на беларускай мове

Влад Савинн
Па заснежаных вуліцах неяк збегаў,
Ды сабакам бяздомным віўся я.
У гэтым горадзе вырас калісьці Шагал.
Дзесьцi ж тут нарадзіўся i я.
Бел-каменных сабораў малебны звон
Ды марозных вятроў абдымкі.
Невядомых паэтаў пустынны трон,
Павятовых пагоркаў ўздымкi.
Ліпкі снег станавіўся ў руцэ вадой,
Прадчуванне кiдаючы гнеўна так -
Увайшоў я цудоўна ў жыццё з табой,
А пайду без цябе, напэўна як...