Зыходзь, зыходзь зусім, як злая хмара!
Ляці далей, туды - дзе нас няма!
Колькі разоў деманстраваў пысу пачвары,
Цяпер спужаешь толькі немаўля.
Муж жонку б'ець, яна яго цалуе?
Ён - лаецца, яна ж - па каласы???
Колькі разоў ты згвалтаваў дурную,
"Наіўную", цягнуў за валасы…
Але ж цярпец урваўся – ну ўжо досыць,
І сінявокая сама ўстае з кален.
Ідзі далей – няхай цябе уносіць
Далей з вачей наш вецер Перамен.