Там…
Там, глыбока--у памяці клунках,
Усё так, як хацелася б сёння.
Ажывае маленства ў малюнках,
Іх вятрыскі-дажджы не прагоняць.
Там пазы маці мазала глінай,
Печ бяліла з аптэчнай зялёнкай.
Там назвалі ў жніво мяне Нінай,
Адарылі радзімай старонкай.
Стравы з печы мы елі ў ахвоту,
Там не ведала фарбы падлога.
І малым, у траве каля плоту,
Нам здавалася сцежка дарогай.
Там так цёпла, утульна і ціха…
Жаль шчымлівы душу працінае--
Фотастужка жыцця адным мігам
Зноў да таты і мамы вяртае.
Там, далёка-далёка за гаем,
Ці на поплаве ў кветках расістых,
Мы маленства сваё і губляем
І знаходзім у думках чыстых.
2019 год