Блакіт нябёсаў, што для усіх адзіны,
У нас праліўся ў поле з васількамі.
Мая краіна завяла гадзіннік,
Каб зноў прачнуцца, сціснуўшы руками
Усё, што мы нашчадкам загадалі:
Свабоду, справядлівасць, дабрабыт.
Каб не чапалі нас чужыя хвалі…
А сэрца цешыў васількоў блакіт.