Ай чыгарын кутушкон кундорубуз,
Тандап терген татына гулдорубуз.
Сен мага деп, мен сага сунар элем,
Омур бою узулбой кудорубуз.
Жашоо-турмуш озгорулот турбайбы,
Жаштыгымда ойлобопмун мындайды.
Эскерели откон кунду салалап,
Эстеликке эскеришер кун калды.
Ай асманда жылмайып турар элем,
Мээрим менен жакындык сунар элем.
Туболукко бир болуп жургуло деп,
Асыл кебин кулакка куяр элем.
Ай чыгарын кутушкон кундор калды,
Биз сунушчу татына кундор дагы.
Сезимдеги сакталган ал кундорум,
Корунбой ал кундорум артта калды.