Александр Снежко. Короткое стихотворение

Лайма Дебесюнене
Aleksandras Snezko. Trumpas eilerastis

Kiekvienas skuba, kur jam reikia –
Pritrukta laiko mums visiems,
Argi tik tai vien dziaugsma teikia,
Argi svarbu tikslams kilniems?

Kiekvienas mokosi ar dirba,
Kazkam parupo karjera,
O man sirdis is dziaugsmo virpa,
Vel uzgime strofa gera.

Siame pasauly maza dziaugsmo,
Vis auga kainos ir zole,
Sirdis pilna tyriausio jausmo –
Daina prazysta kaip gele!

Zmogus i dirva beria gruda,
Krutinej dauzosi sirdis,
Siek tiek keistokas mano budas,
Trinu sudrekusias akis.

Daznai jau sveikata sutrinka,
Skubu kaip vovere ratu...
Bet aimanuoti net netinka,
Guodziuos eilerasciu trumpu.

Александр Снежко. Короткое стихотворение

Все спешат – куда им надо?
Видно – времени в обрез.
Разве только в этом радость,
Если выше всех залез?

Кто торгует, в кто пашет,
Кто карьеру строить смог,
А в духовной жизни нашей
Клад из рифмы между строк.

Где тут радость в шумном мире?
Все растет – трава, цена,
А я рифмы Вам четыре
Дам – и песня рождена!

Кто зерном ласкает поле,
Я – из сердца дам искру.
Улыбнусь, чего же более?
Может – с глаз слезу сотру?

Где же юность?! – Внуки, дети,
Карусель забот моих...
Как жить дальше, кто ответит?
Может, мой короткий стих?

Авторский перевод с польского языка
Александра Снежко

ALEKSANDER SNEZKO. KROTKI WIERSZ

Dok;d ;piesz; tak ludziska?
Ka;dy czasu ma niewiele,
Co dzie; ;okciem si; przeciska,
Ale po co, w jakim celu?

Kto - na handel, komu – praca,
Kto; ma zdolno;; do kariery,
A ja zn;w si; dzi; wzbogacam
O te wiersza zwrotki cztery.

Zbior; troski i rado;ci,
Dodam ceny i inflacj;,
Kilka rym;w wplot; pro;ciej –
I ju; nowy utw;r macie.

Rolnik ziarnem pie;ci ziemi;,
A ja w serca rzucam iskr;.
Twarz u;miechem rozpromieni;,
Albo z oka ;z; wycisn;.

M;odo;; mija. Szarpi; zdrowie
Dni powszednich troski, smutki…
Jak ;y; dalej, kto odpowie?
Wiem, lecz – szkoda – wiersz za kr;tki.

1992 r.