Надежда

Вера Устинова-Лидина
          Не оставляй меня, надежда,
                путь земной
          Мой до конца, надеюсь,
                ты пройдёшь со мной.
          Любви, которою жила,
                растаял след
          И веры, что сильна была,
                в помине нет.
          Лишь ты одна теперь
                осталась у меня,
          Как щит незримый, от потерь
                и бед храня.