*
Кіраўнікі і іх прыяцелі,
якімі мусім ганарыцца, –
іх да якой бы не слаў мацеры,
яны і там з абоймы кіраўніцтва.
*
За што чыхвосцяць у хвост і ў грыву?
Я доўгі час прычыну з вынікамі блытаў:
нам выспятка даюць, што вельмі крыўдна,
бязродныя ўладальнікі капытаў.
*
Не агнём, што рукаецца з дымам,
як смерць, з запаволенай мінай,
а ўніжэннем і страхам ільвіным
чалавека зрабілі скацінай.
*
Заўжды былі і ёсць настаўнікі,
якім зайздросціць нават псіх,
што сэрцу злыдня стаў абраннікам,
і зло цячэ ад вучняў іх.
*
Пладавіты вучоны файны,
а яшчэ лепшы – на справе спраўджаны:
найлепшы поспех – уражайны –
даваў тады, як быў пасаджаны.
*
Няўзнак і рай злавіў адчай
калісь з падачы Горца:
усё, што налівалі нам праз край,
мы з лёгкасцю асушвалі да донца.
*
Век на хітрыкі ўсялякія
з крывадушнасцю ў тэндэме:
святлей сонца свецяць факелы,
што вядуць людзей у цемень.
*
Дакучлівая думка скрабе цела,
і мае падабенства стопудовае
з упартай курыцай, што села
на тухлых яйках пачаткова.
*
Век па нахіленай коціцца плоскасці,
люд бескарысна стаў яму донарам,
а актывісты ўчарашняй поскудзі
лідары славы, чэсці і гонару.
*
Для эпохі, скопам як мухі,
сплятаючы хітры арнамент,
наталяюць важакі і шлюхі
свой грамадскі тэмперамент.
*
Божанька, даруй, што лезе ў суфлёры
да Цябе мая збалелая душа:
слодыч новаспечаных тэорый
паспрабуй на аўтарах спярша.
*
Важаку прысягала на вернасць
грамада, што шукала дабро,
але быў не важак, а нікчэмнасць,
распіяранае бажаство.
*
За чэснаць улада толькі ў плюсе
за чэснасць да ўпаду,
але, прабачце, не імкнуся
аддаць душу за ўладу.
*
А ў першы той суботнік, што даўно
стаў вялікай датай, вішкай шлягера,
Ленін, як дзіцятка насіў бярвяно,
ссечанае зэкам першаснага лагера.
*
Гарой за рускіх трэба стаць,
якіх па кнігах шчыра палюбілі,
калі ў Расіі будуць вырастаць
такія ж самыя, якіх забілі.
*
З савецкім шармам садавод,
як трэба жыць, народу радзіць –
і рэгулярна з году ў год
спачатку росціць, потым садзіць.
*
З вялікім начальствам кантакты
складаюцца з двух элементаў
і вельмі падобны на акты,
дзе бабская роль у кліентаў.
*
Скульптурны вобраз тварцом кованы:
мужык у бронзе – сімвал вечнасці,
дзе пад лістком ад фігі схованы
магутны орган для бяспечнасці.
*
Тлятворнаю насычаны смалой
мараль і дух, жыццё-халява...
Звязаўшы іх парукай кругавой,
на іх, як на кітах, стаіць дзяржава.
*
І не вельмі нас пужае адзінота,
звыш таго з міражным цёплым месцам,
бо нястомна цікуе за намі вока
за кожным крокам і нават жэстам.
На языке оригинала
*
Секретари и председатели,
директора и заместители –
их как ни шли к какой-то матери,
они и там руководители.
*
Мне многое сегодня очевидно,
целебный опыт жизни мной добыт:
ведь нас легают больно и обидно –
всего лишь обладатели копыт.
*
Не мудрёной, не тайной наукой,
проще самой простой простоты –
унижением, страхом и скукой
человека низводят в скоты.
*
Всегда приходят в мир учителя,
несущие неслышно звон оков,
и тьмой от них питается земля,
и зло течёт из их учеников.
*
Боюсь, что наших сложных душ структура –
всего лишь огородная культура;
не зря же от учёных урожая
прекрасно добивались, их сажая.
*
Нас не тянет в неведомый рай,
наша участь и тут не бедна:
всё, что нам наливают по край,
мы легко выпиваем до дна.
*
Век принёс уроки всякие,
но один – венец всему:
ярче солнца светят факелы,
уводящие во тьму.
*
В людской активности кипящей
мне часто видится печально
упрямство курицы, сидящей
на яйцах, тухлых изначально.
*
Слава Богу – лишён я резвости,
слава Богу – живу в безвестности;
активисты вчерашней мерзости –
нынче лидеры нашей честности.
*
По эпохе киша, как мухи,
и сплетаясь в один орнамент,
утоляют вожди и шлюхи
свой общественный темперамент.
*
Господи, в интимном разговоре
дерзкие прости мои слова:
сладость утопических теорий —
пробуй Ты на авторах сперва.
*
Пахан был дух и голос множества
в нем воплотилось большинство;
он был великое ничтожество,
за что и вышел в божество.
*
Люблю за честность нашу власть,
нигде столь честной не найду,
опасно только душу класть
у этой власти на виду.
*
В первый тот субботник, что давно
датой стал во всех календарях,
бережно Ильич носил бревно,
спиленное в первых лагерях.
*
Россия обретет былую стать,
которую по книгам мы любили,
когда в ней станут люди вырастать
такие же, как те, кого убили.
*
В Союзе — странный садовод
и всю планету поражает,
верша свой цикл наоборот:
сперва растит, потом сажает.
*
С высоким начальством контакты
похожи в любой из моментов
на очень интимные акты,
где женская роль – у клиентов.
*
Я государство вижу статуей:
мужчина в бронзе, полный властности,
под фиговым листочком спрятан
огромный орган безопасности.
*
Тлетворной мы пропитаны смолой
апатии, цинизма и безверия.
Связавши их порукой круговой,
на них, как на китах, стоит империя.
*
Нам чуть менее жить одиноко
в мираже, непостижном и лестном,
что следит неусыпное око
за любым нашим шагом и жестом.