Эрнест Брыль
(р.1935)
Лишь ребёнок родился, на свет появился -
Он как Бог. Но мир холоден, свет бьёт по векам,
Воздух в горле першит – выбиваясь из сил, вся
Его сущность противится быть человеком.
Пастухи и родные – колядки уже затянул всяк.
Благодать наполняет сердца и окрестность.
Мать смеётся – ребёнок её потянулся.
Он же просто измерить пытается крест свой.
Ernest Bryll
(1935)
Boze Narodzenie
Kiedy dziecko sie rodzi i na swiat przychodzi
Jest jak Bog, co powietrzem nagle sie zakrztusie
I poczul, ze ma cialo, ze w ciemnosciach brodzi
Ze boi sie czlowiekiem byc. I ze byc musi
Wokol radosc. Koledy szeleszczace zlotko
Najblizsi jak pasterze wpatruja sie w Niego
I smiech matki - bo dziecko przeciaga sie slodko
A ono sie uklada do krzyza swojego