Сарока на Варце
Адна знаёмая сарока
Прынесла вестку на хвасце:
Так верашчала белабока,
Што па мяне нарад ідзе…
- Хавайся, хлопец! Уцякай жа!
За імі моц, яны аплот,
Ты не глядзі, што яны – Shaise,
Ад іх бяжыць увесь народ.
Паслухаў росказні птушыны
І нават “дзякуй” не сказаў.
Ну хто яны? А я ж – мужчына!
Не мне ўцякаць ад добрых спраў.
Стаяў і думаў… Разважаў я:
Што тут рабіць, і як тут быць?
Скрывіўся, бы аб’еўся шчаўя:
“Я навучу Зямлю любіць!!!”
Яны звінелі кайданкамі,
Утрох ішлі па аднаго.
І тут я скрыгатнуў замкамі
І выдыхнуў рашуча: “Го!”
Жыві, сарока-белабока!
Я тэлефоны адключыў.
Глядзі высока і далёка,
І не сцягні мае ключы.
07.09.2018 г. (пятніца)