Дзень нараджэння – люты:
Склаў першы верш паэт,
Калі ў мароз закуты
Яшчэ спаў белы свет.
Каб не было падману,
Пустых, нязначных слоў,
Паэт прачнуўся рана –
У зорны час высноў.
Выў за акенцам вецер,
Нёс велізарны стос
Хмар снегавых па свеце.
Паэт жа шэпт Нябёс
У шэрані світанка
Напружана лавіў.
Ружовы колер ранка
Благаславеннем плыў,
Апавясціўшы: «Аve!».
Паэт купаўся ў ім –
Здавалася, што нават
Над ім свяціўся німб.
…І раптам зарыпела
Напружана пяро:
Радкамі на паперу
Святло Нябёс лягло.