Татьяна Шулига. Седой Кавказ

Аминат Рахаева
Чал Кавказ

Къыйырсыз орус тюзледен
Жашау жолларым мени
Чал таулагъа келтиргенде,
Анда сюйдюм бу жерни.

Тау башлада чыранлагъа
Сейир этип къарадым,
Къойчула айтхан жырлагъа
Эрикмей тынгыладым.

Бу жерлени къойчулары,
Таукел атлай таулада,
Табийгъатны байлыкъларын
Жигерлик бла алырла.

Кюн осалгъа айланса да,
Апчытмайдыла малны,
Багъып айнытадыла
Къарыусуз къозуланы.

Тау жоллада болуучуду
Ырхы келген, таш тюшген.
Анда къоркъмагъан таулуду,
Хар жолну халин билген.

Эрттенликде кюн жарыгъын
Жайгъанда тау бетлеге,
Тизилип, чалгъычы жыйын
Чыгъады бийиклеге.

Кюн узуну таулу жашла,
Къаячылагъа ушай,
Барадыла, бичен чала,
Тик жерледе сакъ атлай.

Ингирде уа той къызады,
Къобуз ойната тюек,
Сюзюлюп бара къызла да,
Жашла да аякъ бюге.

Тау башлада акъ къарладан,
Кёлледе кёксюл суудан,
Жай чилледе салкъын тардан
Кёзюнг тоймаз, къарасанг!

Бек сейирлик кёрюнеди
Малкъарны табийгъаты,
Жюрекге асыу береди
Чал Кавказны къууаты!


Оригинал стихотворения

От красот Руси равнинной
Жизнь забросила меня
В край высоких гор орлиных,
Что зовут день ото дня.

Зазывают белизною
Величавых ледников,
Горской песнью удалою
В исполнении чабанов.

Тех, кто с самого рождения
За отарой ввысь идёт,
Кто дары родной природы
Только мужеством берёт.

И в любую непогоду,
Снег холодный, дождь и град
Накормить овец травою
И собрать слабых ягнят.

Знать, где тропы ненадёжны,
Где сель ждать иль камнепад,
Тёмной ночью осторожно
Находить пути назад.

А в день солнечный, весёлый
Под жужжание диких ос
На крутых отвесных склонах
Виден свежий их покос!

Там, где впору альпинистам
Тренировки проводить,
Им приходится с косою
День за днём траву косить!

Несмотря на труд тяжёлый,
Горский праздник как огонь!
Там танцоров шаг точёный
И задорная гармонь!

Можно долго любоваться
На красу высоких гор,
На тенистые ущелья
И таинственность озёр.

Многоликая природа,
Яркий блеск балкарских глаз!
В ясный день и непогоду
Так красив седой Кавказ!