Пахучы чабарок на пожні ззяе.
Палынны вецер гойдае былінкі.
Калі аратага зямелька затрымае.
Прылегчы сябрам ўседаручана хвілінка...
Калі пакінуў вёску, не адведаў.
Цікава ранку ля стамлённых вок сабакі.
Палынны вецер смерці поля сведка.
Катае мае слёзкі абыякава.
Да поўдня уцякаюць падарункі,
Што атрымаў, я сам і не прыкмеціў.
Жыццё з усiх збірае свае клункі.
Удалеч іх нясе палынны вецер.