Казимеж Пшерва-Тетмайер. Сосна

Терджиман Кырымлы Второй
Сосна

Над бездной месяц словно лотос бледный,
ночи кромешной жалкая отрада.
Здесь тишина под рокот переката
моим ли вторит мыслям бедным.

Погибельному гимну внемля
сосна без сил поникла над потоком
и чует, что осталась ей недолго:
подмыты корни– капля камень мелет.

О сколько душ, монархий и народов
обречены бесчувственной природой,
весенней к мощным, к немощным же страдной...

Не верящим в победу, им ли надо
убить остаток средств и меньшей силы
слёз ради чьих тихушных на могилы?..

перевод с польского Терджимана Кырымлы


Limba

U stop mych dzika przepasc. W ciemnym niebie blady
swieci ksiezyc, podobny wodnej bialej lilii,
co kielich swoj nad ciemne glebiny wychyli.
Cicho– grzmot slychac tylko huczacej kaskady.

Nad nurtem jej ze skalnej wyrosla posady
limba: zzolklo konary smutno na dol chyli,
czujac, ze dluzej walczyc na prozno si; sili
i runie– wicher szumi jej hymny zaglady.

Nie ona jedna toczy te walk; bolesn;:
s; ludzie i narody cale na przedwczesna
smierc skazane, przez losow okrutne przeklenstwo– –
    
i czyz warto jest walczyc nie wierz;c w zwyciestwo?
I czyz warci s; zycia, ktorym brak don sily?
I coz z tych lez wylanych na slabych mogily?...

Kazimierz Przerwa-Tetmajer