Ныццё зiмы

Алекс Старостин
Незгатоўлена, нелюбімая.
Ўсякі ў ветках - непрыклад наш.
Я ўцякаю, жыву з радзімаю.
Людзі кажуць - вар'яцтва сказ.
Людзі бачаць - а я расхрыстаны.
Я даказваю, а мне жыць.
І ўсе вёсны, і ўвосень сгіблаю
Я пасмеў закахаць і любіць.
Я стварыў, я табою здзіўлены.
Зоркі чым-та здаволены.
Гібла месца - жыццём атрымана.
Лета, восень, ныццё зімы