***
На поўдні над хатай
Вісіць маладзік –
Вялікі, рагаты
І востры, як штык.
Ён слухае спевы
Зямных салаўёў,
Глядзіць на пасевы
Жытоў і аўсоў.
Ён дзівіцца з хмарак,
Што нізка плывуць,
І з голых русалак,
Што хлопцаў завуць.
Ён свеціць адбітым
Ад сонца святлом,
Сваім знакамітым
Ліе серабром.
І тыя наяды,
Жыты, салаўі
Святлу яго рады,
Як рады зямлі.
На поўдні над хатай
Вісіць маладзік,
Да хаты гарбатай
Як быццам прывык.
22. 05. 2018 г.