http://www.stihi.ru/2018/04/12/2888
Дэжавю
Імчу па трасе вячэрняй… Куды і навошта?
Нібы голуб мечацца ля цэрквы…
"Каратнула" адна з незлічоных схем пошта,
Зачыніўся матрычны сервер на вы.
Пралятаюць у акне майго дэжавю,
Фары "сустрэчкі", як пацерак пяшчота.
І ломяць у прыпадку хрыбетнік дажджу
Рукі, якія тонуць у жаху шчотак.
Ставячы "да сценкі" шкла, у лабавы прысуд,
Мутнасць плям, наліплых са старту,
Вымывае пластамі начны рэжысёр цуд
Майго жыцця невыразныя карты.
А твае несціраема глядзяць вочы,
Быццам час паправіць не позна…
Быццам рэжа на сэрца падвойная фрэза ночы
Для сябе беспамерныя гнёзды.
Перевёл Максим Троянович