Чужое абыякавасць,
Я паміраю...
Але ведаю, што не дарма.
Растаптаная душа...
Павінна быць цемра,
Але бачу святло...
І на руках нясуць,
Зараз выратуюць.
Я ўдзячная...
Невыпадковая сустрэча,
Была нічыя...
Цвяточная душа...
Якая прыгожая, у зямле, у цяпле.
Прабіцца скрозь бетон,
Амаль загінуў бутон.
Але не пра тое я , я жывая!
Натоўп, здольны растаптаць!
Але трэба ведаць, сярод натоўпу,
А раптам знойдзеш ты?