Спускаецца над возерам заход
I дзённую спыніўшы мітусню
Быў праў ў жыцці або быў вінават
Хай зноў душа адкрыецца любві
Хай вецер жыта пах нясе з палёў
І ў гаi хай спяваюць салаўі
Шчаслівымi ўсе будуць на зямлі
Якую нам Гасподзь благаславiў.
Жыццё ідзе як ў полi паласа
І ўецца як сярэбранная нітка
I шчасце у тваiх вочах не забыць
І першыя свiтанкi не забыцца.
Жыцця дарма ні кроплі не пралі
Iмгненнi ўсе захоплена лаві
Бо усё жыццё імгненне на зямлі
Якую нам Гасподзь благаславiў.
Мы не жадаем ведаць iсцiн простых
Але жыццё навучыць цалкам нас
Дабро і зло, што зробiў ты для іншых
Назад да нас вяртаецца ўдвая
Каб душу не трымаць сваю ў імгле
Каб гонар і сумленне не забыць
Каб добры след пакінуў на зямлі
На то цябе Гасподзь благаславiў.
Хай вецер жыта пах нясе з палёў
І ў гаі хай спяваюць салаўі
Шчаслівымi ўсе будуць на зямлі
Якую нам Гасподзь благаславiў.
Якую нам Гасподзь благаславiў.
27.03.2017 г.