«Тварам да святла»
Даўно лоўлю сябе на гэтым,
Што я, уваходзячы ў тваю мілую хату,
Заўсёды саджуся спіною да святла,
А ты сядзіш да яго тварам.
Хвалююць ціхія сумневы,
На твары нашыя гарачыя зірні...
Па маім — блукаюць цені,
Па тваім — слізгаюць прамяні.
Перевёл Максим Троянович