***

Алан Давидовский
Трызніць табой               
сьвет спалены мой,               
у ім адно сонца,               
пекла бясконцасьць.

Патрапіць на вочы,               
за мной толькі сочаць,               
несьці  ў далонях               
імя тваё ў скронях.

На вуснах смагай,               
у руках прагай               
сьціснуць, трымаць,               
не адпускаць.