Рыгор Бородулин - "Чалавек не ўзнікае так "
Перевод на русский язык
Марины Влада-Верасень.
Человек не рождается так —
Он сбывается, он свершается
Как ратай,
Как чудак,
Как мастак,
От которого свет отражается.
Человек не исчезает так,
Будто в кармане веков пятак.
Он стирается о дороги,
Разбивается об отчаянья
Переходит во все тревоги
Века,
Что его приручает.
И, прежде, чем очи смежить навеки,
Человек хочет стать человеком.
Переработан февраль 2018
Рыгор Барадулін
Чалавек не ўзнікае так...
Чалавек не ўзнікае так —
Ён збываецца, адбываецца
Як ратай,
Як дзівак,
Як мастак,
Ад якога свет адбіваецца.
Чалавек не знікае так,
Бы ў кішэні вякоў пятак.
Ён сціраецца аб дарогі,
Разбіваецца аб адчаі,
Пераходзіць ва ўсе трывогі
Веку,
Што яго прыручае.
Перш чым вочы заслоняць векам,
Чалавек хоча стаць чалавекам.
Коллаж Марины Влада-Верасень.
В коллаже использованы фотографии из архива "Афіцыйнага сайта Рыгора Барадуліна"
З мамаю Кулінай Андрэеўнай. Вушачы, 1939 год
Бацькі — Іван Рыгоравіч і Куліна Андрэеўна Барадуліны. 1930-я гады, Вушачы
Студэнт філфака БДУ Рыгор Барадулін. 1957 год
З мамай Кулінай Андрэеўнай, жонкай Валянцінай і дачкой Ілонай, 1960-я
Рыгор Барадулін з жонкай і Уладзімірам Караткевічам. Фота Сяргея Панізніка
Каля матчынай хаты ў Вушачах. 1984 год
На аўдыёнцыі ў Папы Рымскага Яна Паўла ІІ.
Уручае Папу свой пераклад Трыптыху 2004 год