Нече тюрлю гьюнер берген Аллагьым,
Языв, сатыв, сав этив, аш биширив.
Тек Гуляны чыдамлы усталыгъы,
Шавкъландыра айрокъда емиш тизив.
Ону уста къолуну санияты,
Гьар емишден суратлай гьайран келпет.
Жагьландырып къуванчдан жамиятын,
Тюрлю накъыш емишге Гуля кертлей.
Гёзге ёмакъ тюрлендирген къурчагъы,
Тилни дамы емишли оюнчагъы.
Касбусуна ёравум уьстюнлюклер.
Сукъландыра тизилген татлиликлер.
Жыйынланы байрамланы оьтгерме,
Загьмат тёкме герек столну тюрлеме.
Арабызда бизин Гуля бар туруп,
Яшажакъбыз дюньяда сафа сюрюп.
Яша Изам сююндюрюп гьар заман,
Ювукълардан толсун сени айлананг.
Гьакъ юрекден язаман сатырларым,
Къурдашыма себелеп шавлаларым.
Перевёл: Адилгерей Минатуллаев.