У цемры...

Татьяна Борисова 11
У цемры начы
я заўжды адчуваю
словы і гукі яе.
Мары і думкі
ў цемры хаваю,
быццам сама ад сябе.
Зоркі на небе-
мае спадзяванкі,
згаснуць,згубіўшы
сьвятло.
Толькі агеньчыкам,
чыімсці яркім,
блісне ў вочы
жытло.