Vanuit Voznesenski En toen had hij geschreven aan

Елена Данченко
***
En toen had hij geschreven aan Vjazemski,
door echtheid doen ons schrikken:
“Poezie is maar hoger dan eerbaarheid”
Je moet lezen: “hoger dan uwe”!

En Blok in een sterfoverhemd al
stond  voor de door naar de andere,
irriele rangorde, waarin
de God uitkijkt naar de God.

Degene God, die wij voelen
met ‘t menselijke universum, 
voor de andere God met het voorgevoel
valt op zijn knie;n.

Hoe weinig zijn uitverkorenen
moreel en geestelijk  tussen
uitgenodigde gasten -
nog minder de openhartigere.

En jullie, degene die doelloos
de wonden van poezie inkruipen ,
jullie, ten eerste  - onzedelijk.
en daarom –  zijn onbegaafd.

Als dichter als ‘n kluizenaar werk
Dan hij van de stof is los,
Maar als een straat weger werkt hij –
Dan zeker hi hoger inde hierarchie.

Ik hou van Iraanse rozen
Maar een blauwe jeneverbes
Staat op een hoger niveau
Omdat hij zwaarder bloeit.

En jullie, degene die doelloos
de wonden van po;zie inkruipen ,
jullie, ten eerste  - onzedelijk.
en daarom –  zijn onbegaafd.
 

***

Когда написал он Вяземскому
с искренностью пугавшей:
«Поэзия выше нравственности»,
читается: «Выше вашей»!

И Блок в гробовой рубахе
уже стоял у порога
в ирреальную иерархию,
где Бог в предвкушении Бога.

Тот Бог, которого чувствуем
мы нашей людской вселенной,
пред Богом иным в предчувствии
становится на колени.
Как мало меж званых избранных
И нравственно и душевно.
Как мало меж избранных искренних,
а в искренних – предвкушения!

Работающий затворником
поэт отрешен от праха,
но поэт, что работает дворником
выше по иерархии!

Розу люблю иранскую,
но синенький можжевельник
мне ближе по иерархии
за то, что цвесть тяжелее.

А вы, кто перстами праздными
поэзии лезете в раны,
вы прежде всего безнравственны.
Поэтому и - бездарны.