Людмила Яськова. Своей родиной горжусь

Ольга Шаблакова
 
Брату говорит Маруся:
Своей родиной горжусь я.
Издалёка, словно в рай,
Птицы в наш стремятся край.

Видно, лучше нет на свете!
Дождь идёт, и солнце светит,
Воздух полон сладких грёз.
В небе – семь цветных полос.

И, влюблённый в край озёрный,
Папа утром сеет зёрна –
Чтобы мирным было небо,
Чтобы всем хватило хлеба.
________________________________________

                Перевод с белорусского
  Людмила Яськова

Я Радзімай ганаруся!
 
Кажа браціку  Маруся:
–Я Радзімай ганаруся!
Нават птушкі ў родны край
З-за мяжы ляцяць, бы ў рай.
 
Бачыш, той цудоўны квецень,
Грае там вясёлка ў квецце!
Прыгажосці лепш за гэту–
Не знайсці нідзе па свету!
 
Гэтак думае і татка,
Сее з ранку  ён зярняткі,
Каб усе пад мірным небам
Засталіся з добрым  хлебам