Артужанга

Татьяна Абдумаминова
Эгилган колатда букчайибгина
Коли оркасида, боши баландда,
Турарди ок сочли аёл паришон,
Уз умрини уткизди огир курбатда.

Жуда огир хаёт эркаланмаган,
Бир гала фарзандни устирди ёлгиз,
Ох йукотти уларни огир кунларда,
Факат  иккисини худо асради.

Очлик, совух, хам ва тундариш,
Сонг эса лайнати  Жохон Уриши,
Дуо  килар эди кози тола ёш,
Тунгача йигларди ерга уриб бош.

Не кунлар курмади синмади хамда,
Гулли курпачада отирган холда,
Жуда шод ёнида неваралари,
Хаётни елькада ортди Артужан.

Кетиб борди хаётдан аста,
Гуёти кунгандек худди кимнидир,
Бир куни озонда чукур нафасда:
"Келдингми Самат?" - "Ха, апа!"-деди.

Оламдан утди дуо, жаноза.
Эгнида ок кафан тикилган колда
Ва бир туда эркаклар шошилиб жуда,
Олиб  боришдилар уни тобутда.
03.11.17г.