Дробны дожджык церушыць
На смарагдавую ніву
Дожджык ціхі ,уяві , гзткую сабе карціну
І сыходзіць надалей,
Шпацыруе , шпацыруе , то павольна то хутчэй
Справа гэта ў вячорку
Бачыш бурбалкі па лужах,
Што надулі жываты .
Сонца з плота выглядае
Мо стамілась , спаць лягае
Бо здымае паўзуны .
Мелкий дождик моросит
Над зелёной нивой.
Тихий дождик, прояви ты свой нрав ретивый.
Пробегая вдоль полей,
То слабей, то шибче лей.
Дело было вечерком.
Глядь, пузырь на луже
Щёки надувает.
Солнце село за село,
Истомилось, спать легло,
Ползунки снимает.