Не йначай

Владимир Кабердин
Здаецца мне не ўпершыню
чытаю верш на гэтай мове.
Ці беларус я? Не скажу…
Не беларус калі... Дык хто я?

 Хто мне паведаміць хто я,
калі няма каму прызнацца
у тым чаго ў яго няма -
вось гэтай мовы; спадзявацца?

 Не спадзяюся быць суддзёй.
Як ёсць сваё пакуль адзначу.
У гэтай мове, не маёй,
бывае ёсць маё; не йначай.