Къысмат бизге гюнеш йимик иржайып,
Насип чачды ожагъыма ажайып.
Ачыкъ кёкге къара булут жыйылып,
Янгур явду гёзъяшларыбыз чайып.
Агъа - ини уьч эркек арсланлардай,
Ата-ананы ин де сыйлы къуванчы.
Той этмеге аз заманынг къалгъанда,
Неге иним жан бердинг машин янчып?
Насип гёрген анамны сыйлы гёзю,
Къыйын етип гёзьяш гёзюн ашайды,
Ананг оьлсюн айтагъан сессиз сёзю,
Оьмюрюне гьёкюнч гёрюп яшайды.