Коцы но вжэ ж во ексь маляваць
НадеВая тучі на берёзкі,
Он Надежде лето обяцав!
Ібо шо унылому поэту
Гонды во взлытіты в облака, Х…
Я не віДзеў ногі ні зь і в КозКі сь,
Хоць кахда і плаВаль з ёю как-т.
І на во аголенай сарочцы
Я й якісьці вечар взМАЙляваў!
Ах, і я! ГляДзіце, дзеці, вонь штось
Цягнеца, бы ж простынька якась!
Гэта, мусіць, Мусіныя ножкі,
Шо мне абяцала саранча.
Ну, куда, кагда жэ я у восень
Ды й не зрэжу вунь красавіц с пар.
Трэга ж неяк зімку зімаваць.
А, ах, дроваў нешта ні ў хлявах.
…надзеВалі ж Надзі Валін чобат.
Толькі бы яна выходзька в таньць