В изгнание

Вик Беляков
Тодар Лебяда, страничка Марианна Давиша http://www.stihi.ru/2012/06/23/8660
У выгнаньне
                поэтический перевод с белорусского:
Бывайце, любыя             Прощайте любимые
Загоны Беларусі!           просторы Белоруссии!
Ў выгнаньне еду я,         В изгнание еду я,
Мой любы, родны край...    мой милый, родный край...
Апошні раз                Последний раз    
На нівы падзіўлюся,        на нивы полюбуюся,
Скажу апошняе -            скажу последнее
«Радзімыя, бывай!..»       "Родимые, прощай!.."
Травой пажоўклаю           Сухие травы
Сухія сенажаці             пожелтевшие луга
Ад ветру восенскага        от ветра осени
Сумна шалясьцяць,          печально шелестят,
Бы адзінокая               а одинокая
Заплаканая маці            заплаканная мать   
Хавае роднае               скрывает своего
Апошняе дзіця.             последнего дитя.

Ці сьніў, ці ведаў хто,    И в снах никто не ведал,
Што ў гэтакую восень       что в такую осень
Пакіну вас...              покинет вас...
Бо я - ваш верны сын;      Ваш верный сын.
Здаецца мне,               сдаётся мне,
Што жоўтае калосьсе        что жёлтые колосья
Паціху плача               тихонько плачут
Кроплямі расы.             каплями росы.

А так цудоўна              Так хорошо
Ў гэтакую пору             прекрасною порою
Саткала восень             соткала осень
На палі абрус!..           скатерть на поля!..
Цягнік імчыць              А поезд мчит
Апошнім касагорам,         последним косогором,
І прамільгнула             и промелькнула
Маці - Беларусь.           Мать - Белоруссия.
1937 г.