Тодар Лебяда, страничка Марианна Давиша http://www.stihi.ru/2012/06/23/8660
У выгнаньне
поэтический перевод с белорусского:
Бывайце, любыя Прощайте любимые
Загоны Беларусі! просторы Белоруссии!
Ў выгнаньне еду я, В изгнание еду я,
Мой любы, родны край... мой милый, родный край...
Апошні раз Последний раз
На нівы падзіўлюся, на нивы полюбуюся,
Скажу апошняе - скажу последнее
«Радзімыя, бывай!..» "Родимые, прощай!.."
Травой пажоўклаю Сухие травы
Сухія сенажаці пожелтевшие луга
Ад ветру восенскага от ветра осени
Сумна шалясьцяць, печально шелестят,
Бы адзінокая а одинокая
Заплаканая маці заплаканная мать
Хавае роднае скрывает своего
Апошняе дзіця. последнего дитя.
Ці сьніў, ці ведаў хто, И в снах никто не ведал,
Што ў гэтакую восень что в такую осень
Пакіну вас... покинет вас...
Бо я - ваш верны сын; Ваш верный сын.
Здаецца мне, сдаётся мне,
Што жоўтае калосьсе что жёлтые колосья
Паціху плача тихонько плачут
Кроплямі расы. каплями росы.
А так цудоўна Так хорошо
Ў гэтакую пору прекрасною порою
Саткала восень соткала осень
На палі абрус!.. скатерть на поля!..
Цягнік імчыць А поезд мчит
Апошнім касагорам, последним косогором,
І прамільгнула и промелькнула
Маці - Беларусь. Мать - Белоруссия.
1937 г.