Аднойчы
Закахалася звычайная дзяўчына.
І ў яе думках
Адбывалася нешта неверагоднае.
Быццам
Выбух Сусьвету.
Быццам
Пераблыталіся сузор'і.
Быццам
Зьніклі акіяны
З рознакаляровымі рыбамі
Й нябёсы
З прыгожымі маленькімі птушкамі.
Аднойчы
Закахалася найзвычайнейшая дзяўчына.
Тая, што заўсёды
Хадзіла моўчкі.
Тая,
што ніколі не была
Чыёй-небудзь.
Дзяўчына закахалася,
а я нават не ведаю,
Пра каго гэты верш,
Таму што ў галаве
Толькі мроі
Й чужыя
сузор'і.