Пад Месяцам усё ужо бывала,
І будзе - нам хіба ведаць!
Ды Час - ён разбівае скалы,
У пыл можа гарады сціраць!
Да нябёсаў, што будуць, манументы -
Зрынуты аднойчы будуць у прах!
Стаяць пустыя будуць пастаменты,
Якія ўслаўлены былі ў гадах!
Кожнаму ў свеце - Вечнасць бязлітасна!
І да ўсяго яна гэта адна...
Бярэ, знішчае Час - ад зимы - весны
А, потым ураз - прыходзіць Цішыня...
Адно ёсць у Свеце пачуццё такое:
Каханне Вечнасць у рукі можа браць!
Як ківач спыніўшы рукою -
Бег Часу ад Часу выратаваць!