Ноч, рагаты месяц - зоркі карагодзіць,
Як прывід дзяўчына поруч рэчкі ходзіць!
Ці прыйдзе каханы - яна не ведае –
Ноч ідзе да світанку, а яна чакае!
Алеся, Алеся,-таго не ведае
Йон імя тваё, як зарок паўтарае,
Ляціць да цябе, нібы з песняю ветра,
І "МАЗ"падмінае ў сябе кіламетры!
Ён прыедзе, будзе, трэба ў гэта верыць
Ноч матор астудзіць - ён адчыніць дзверы,
Ён кашулю зніме і цябе – абніме,
А пакуль ёсць зоркі - будзь адкрыта з імі!
Ведаеш, кахаеш, - верыш у каханага!
І лёсу спрачаешся раніцы да ранняга..
Ды і не абвыкла дарма наракаць!
Ёсць ў цябе звычка, ведаеш як чакаць!
Алеся, Алеся, -таго не ведае
Йон імя тваё, як зарок паўтарае,
Ляціць да цябе, нібы з песняю ветра,
І "МАЗ"падмінае ў сябе кіламетры!