Ізноў, скрозь гады якія пайшлі
Гэтыя вёсны– панеслі!
Ізноў жадаю я ярнуцца ў Час
Калі кахаў, калі ўбачыў Вас!
Нажаль, прайшлі ўсе гэтыя Вёсны,
Няма ўжо і гэтай вёскі!
Я зноў чую ту Гадзіну,
І мілую, каханую дзяўчыну!
Мы, ізноў, разам над ракой-
Вада малюе выяв твой…
Ноч, цішыня, і без сумневу –
Я бачу зноў сваю царэўну!
Свет замёр, усё як быццам спіць,
І толькі вецер лісце варушыць….
Такая ў Свеце цішыня,
Ёсць - Ты і Я - і ноч адна!
На летнім небе месяц поўны
Мора зорак у нябёсаў бяздонных!
Любоўных слоў тых заварот,
Рака пачуе і чарот….
І казку неба назаўжды
Мы пранясём праз усё гады!
Нас - ахоўвае Цішыня...
Ёсць мы ўдваіх , Любоў - адна!
02.03.2017