Маме

Дмитрий Аркадин
За  колыханием  гардин,
сюжет мне видится один,
там  молодая,  без  седин,
стоит   в    окошке    мама.
Сегодня  я  как  бы  продрог,
и заболел   и    занемог.      
Шафар  звучит  ли, просто  рог,
идёт к финалу  драма.
Жизнь  отступает  как   вода,
как  гром, где   горная   гряда,
как  если   б    где-то     города,
косой  равняла   дама.