Досыць дзён, праз ноч, мінула.
Многа сноў я давяршыў!..
А душы любоў кранула -
І, вось, быццам і не жыў...
Струны вонкія натхнення.
Перадужылі - званкі.
Азіраецца сталенне -
Струны памяць апяклі.
А ў гуках, а ў думах
Наіскрылася чуццё:
Развіднелася на муках;
Разгайдалася - быццё!
Ты, якую ўхваляю.
Час, каторы сам змялю...
Гэты цень - я аж матляю!
Сонцам дзень твой цераблю!..