А. С. Пушкин. Зимний вечер

Аминат Рахаева
Къыш ингир

Боран кёкню тумалайды,
Къар бурдумла этдире,
Бирде сабийча жиляйды,
Бёрюча улуй бирде.
Чорбатны шыбырдатады,
Саламын уруп талай,
Терезебизни къагъады,
Кеч къалгъан жолоучулай.

Бизни эски гытыбыз а
Къарангыды эм мудах.
Ынным, сен нек сагъышлыса
Терезени къатында?
Бу боран улугъанданмы,
Жаным, тураса арып?
Не урчукъ бурулгъанданмы
Къаласа бирде къалкъып?

Кел тартайыкъ, сен болгъанса
Халал тенг жашлыгъыма.
Тартайыкъ, аякъ къайдады?
Хошлукъ келир жаныма.
Айтчы жыр, къалай жашайды
Узакъда сары чыпчыкъ;
Айтчы жыр, къалай баргъанды
Эрттен бла суугъа къызчыкъ.

Боран кёкню тумалайды,
Къар бурдумла этдире;
Бирде сабийча жиляйды,
Бёрюча улуй бирде.
Кел тартайыкъ, сен болгъанса
Халал тенг жашлыгъыма;
Тартайыкъ, аякъ къайдады?
Хошлукъ келир жаныма.