Сыйшоў на Захад дзень спякотны,
Зачырванеўся небасхіл.
Чаму ж я зноў такі сумотны,
Дзе ж страціў моц юнацкіх сіл?
А сум той шляхам расцягнўуся,
Што аддаляе зноўку нас,
Зноў у растанні я нуджуся —
Адтэрміноўка ў трэці раз.
Няхай не побач я, далоней не трымаю,
І не ў абдымках зараз ты маіх,
Затое горача спаткання я чакаю,
Я ўсё зраблю, усё для нас дваіх!
Я хутка, я імкнуся! Го, цягнік!
Па рэйках коламі ты варушы хутчэй!
Вязі хутчэй да любай! Праваднік!
Ліхтар палі, чакаць прыпынкамі цяжэй!
Тры рокі ў радасці і ў жалю,
Тры рокі — але ж разам мы!
Тры рокі я цябе кахаю,
І, ведаю, мяне кахаеш ты.