Да свята

Дмитрий Молотилов
Не забыў я, мову родную,
Тую, што ў дзяцінстве вывучаў.
Нашу, беларускую, народную,
Хоць на ёй, яшчэ я не пісаў.

Распавяду, пра прыгажосць прыродную,
Хай і не першы я, хто аб ёй сказаў.
Пра душу нашу – высокародную,
Заўсёды я, радзіму, ў вершах апяваў!

Нельга яе ў сабе змяніць,
Я б, ні на што не прамяняў!
Шкада мне тых, хто жадае загубіць…
Мову родную, заўсёды я абараняў.