Верлибр

Татьяна Цвирко
                * * *

З надзеяй гляджу на зорнае неба.
І раптам:
Адно,
          Другое,
                Трэцяе…
Зачапіліся за рожкі зорак
Мае  жаданні…
І колькі ж цяпер прыйдзецца чакаць,
Пакуль сарвуцца яны
Разам з зарападам?!

                * * *