А. Пушкин Зимнее утро

Билал Адилов
А. Пушкин
Хъуьт1уьн пакама

Аяз ва рагъ; югъ - аламат!
Иерди, вун ахварама,
Вахт я гила, къарагъа вун,
Зегьмет гана суст вилериз: 
Кефердавай Аврорадиз
Элкъуьгъ, гъед хьиз, карага вун!

РикIеллани нянин тIурфан,
МичIи хьанвай цавар яман;
Варз ранг атIай са леке хьиз,
Циферикай акваз пашман
Вун ацукьна, тир перишан.       
Гила килиг, ша,  дакIардиз:

Цавун кIаник гебеяр хьиз,
Ракъинилай рап1рап1ариз,
Дигай живер ацукьнава;
ЧIулав хьанва михьи тамар,
Къиравдава къацу тарар,
ВацI мурк кьуна нур гуз ава.

КIвалин къенез, кагьраба хьиз,
Нав гьатнава. Къул чакьракьиз
Хъиткьинзава, акъудиз  ван.
Хуш я патав хиялрин гьикI.
Амма  белки  чна гъелчик
Мичи куьрен балкIан кутан?

Живедилай авахьиз чун,
Азиз дуст, ша, лезет къачун,
БалкIан гьализ тади галаз,
ГьакIни ичIи чуьллериз фин,
Тамуз, эвел гьикI тир къалин,
Ва кьерезни, мили тир заз.