Замечательному человеку,
Булычевой Е. П.,
посвящается
У чароуным кубачку званочка
Сцiшылася кропелька - перлiнка.
Дыямантавая травеньская ночка
Наблiжаецца хвiлинка за хвiлiнкай.
Майскi ветрык ледзь калыша травы.
Выпiвае кветкавыя слезкi.
Ноч глядзiцца у чысты твар яскравы
Праз нябесна-сiнiя пялесткi.
-Не сумуй, мая цудоуная перлiнка!
Ноч кароткая, збiрайся у дарогу.
К сонейку узнiмуцца расiнкi,
Быццам душы к Божаму парогу...