стихотворение посвящается дочери моего друга и крупного ювелира мира Германа Кабирского
КьепIир хуьруьн Кьелягъ булах шуьрбетдин,
Майдан ялда ачух ширин суьгьбетдин.
Икьван чIавал акун тавур адетдин,
Вун КьепIиррин ханум ятIа, Кристина?
Шабалутди чIарар кIвахьна къуьнерал,
Тамашзава муьгьуьббатдин вилерал,
Къизил цуьк хьиз экъечIнавай чилерал,
Вун КьепIиррин ханум ятIа, Кристина?
Къугьдин гардан, буй-бахахни дамахдин,
Сес ширин тир, яд хьиз Земзем булахдин,
Иеси тир гьар са хъсан кIвалахдин,
Вун КьепIиррин ханум ятIа, Кристина?
Акун гуьрчег, ухшар авай бикедиз,
Вун машгьур я шумудни са уьлкведиз.
Хъуькъвен кьилер ухшар мулдин цуькведиз,
Вун КьепIиррин ханум ятIа, Кристина?
Рушар жеда гуьзелар тир Куьреда,
ТIвар-ван машгьур гуьрчег гьар са жуьреда.
Жагъин тийир, къекъвена кьуд уьлкведа,
Вун КьепIиррин ханум ятIа, Кристина?
Припев:
Эй Сад Аллагь, кьакьан цавар гъетерин,
Заз акурди ахвар я жал, Кристина?
Къекъуьн ериш авай таза къветерин,
Яраб куьн кьвед вахар я жал, Кристина?