Ты ушла... навсегда

Александр Бескаравайный
Ты рассыпала осень
     золотистых волос,
Память цепко схватила
     две жемчужинки слез,
Резанула глаза
     яркой вспышкой дуга,
Лист упал на ладонь,-
Ты ушла...
          навсегда.