Галубка

Людмила Шаблыко
І месячык ясны на нас паглядаў.
Калі мы сустрэлісь ты моўчкі стаяў.
Язык  бы  аднялі, ўсё  паглядаў.
І вось ты нарэшце нясмела сказаў:
"Хачу я паведаць свой сум пра сябе.
Ні  есці, ні  піці ён  мне не дае.
Я ў свеце не бачыў дзяўчыны ярчэй!
Скажы мне,галубка,ці любіш мяне?"
"Люблю" – адказала галубка цішэй.
"І большага шчасця я тут не сустрэў!"