У сваих думках там бываю

Станислав Тарашкевич
У  фарбах  восені  прыгожай 
Мой  Беларускі  родны  край
Стаіць  ахвачаны  пажарам
 Мой  лес  ля  хаты  чуднай  хмарай.      
             Павіслі  нізка  над  зямлёю
             Кусты  і  ёлкі  з  хваіной
             Стаю  любуюся  палямі 
             Дзе  ходзяць  гусі  із  бусламі
І  як  калісь  перад  сабою
Карціну  бачу,  як  з  табой
Грыбы  ў  лясу  гэтым  збіралі
І  маме  чысціць  памагалі
              А  лес  рос  блізка  каля  хаты 
              Там  песні  пела шмат  дзяўчат 
             І  хто  ішоў  дадому  борам
            Той  песні  пеў  із  дружным  хорам               
 Па  лесу  песні  праляталі
І  я  ў  песнях  тых  вітаў 
Ляцелі  песні  пяўцоў  здольных
Была  ў  іх  радасць  людзей  вольных
                У  сваіх  думках  там  бываю
                Сваё  юнацтва  ўспамінаў 
                І  як  мне  хочацца  з  пачатку
                Усё  расставіць  папарадку
Прайсці  жыццё  ўсё  азірнуцца 
Яно  прайшло  і  не вярнуць
Як  не  вярнецца  хваля  тая 
Што  з  ракой  Нёман  уплывае
                У  маім  жыцці  таксама  восень
                І  валасы  ў  сівізне
                Вясна  прайшла  і  не  вярнецца
                Зіма  стаіць  у баразне