Рублёвы абвал

Станислав Тарашкевич
Валасы  доўгія  вісяць
Худая  вельмі  тонка  шыя 
А  галава  ўся ў  віхрах
Яе  напэўна  ён  не  мые 
            Ён  сам  худы  худыя  рукі
            Ватоўка  старая  звісая
            Яго  не  любяць  хлапчукі
            Ніхто  ў  хату  не  пускае 
І  кепска  відзяць  яго  вочы   
І  ногі  ледзьве  ён  цягая
 Ён  пастарэў  нямае  мочы
Здароўя  ціхенька   згасая
            Ён  сплёў  з  галля  якісь  будан
            Глядзіць  з  яго  як  дзікі  кот    
            Тут  не  жыццё   адзін  абман   
            Галодны  хоча  есць  жывот
 А  быў  калісці  ён  багаты   
 Жыццё  было  забавы  балі 
 Ён  не  лічыў  свае  выдаткі   
 Пака  яго  не  ашукалі
            Зберкнішка  ў момант  апусцела 
            Было  сто  тысяч  адна  стала
            Людзей  мільёны  пастрадала   
            У  дзень  рублёвага  абвала
 І  зноў  раскрадзена  краіна         
 А  мы  галодна  куча  быдла
 Калі  ўсё  концыцца  калі
 Нам  надаела  і  абрыдла