Адлёт жураулей

    
Жураўлі  крык  роняць  звонкі 
Над прасторамі  зямлі
Жураўлей  шнурочак  роўны
Чуць чарнеецца  ўгары   
              Журавель  вядзе  ўсё  стада
              Машуць  крылы  ў такт  адзін
              Пакідаюць  кут  свой  мілы
              Не  нанескалькі  гадзін
Падымаюцца  ўсё  вышай
Іх  глынула  сінь  нябёс
Паляцеў  бы  і  я  з імі
Пашукаў бы  лепшы  лёс               
              Пакідаюць  нас  на зіму
              Да  сустрэчы, да  вясны
              Стала  іх  ужо не  бачна
              І  іх  крыкі  не  чутны   
Я  раблюся  нерухомы
Праважаю  гэту  ніць
У  край  новы  невядомы
Журавель  ад  нас   ляціць